De locatie was de altijd gezellige Oma's Kamer van Café Middeloo, en met circa 50 personen tot de nok gevuld.
Gelukkig is haar Lowlands-Schotse accent redelijk goed verstaanbaar en zodra de glazen ingeschonken zijn gaan we van start. We krijgen een uitleg over de onstaansgeschiedenis van Wemyss. De familie woont al eeuwen op Wemyss castle, iets boven Edinburgh aan de oost-kust van Schotland. Een jaar of tien geleden besloten ze om 'iets' is de whisky te gaan doen. Wemyss werd een onafhankelijke bottelaar.
De eerste whisky die we proeven is een blend, een "premium" blend met een klein graanwhisky gehalte, toegevoegde kleuring: The Lord Elch Premium Blend, 40%.
Een prima blend; niet te zoet, wat kenmerkend is voor blends met weinig graan-content. Geen hoogvlieger maar met een goede prijs (ca. € 25,-) -kwaliteit verhouding een goed alternatief.
De tweede is een whisky die ik al heel lang op mijn wishlist had staan: The Velvet Fig. Wemyss heeft als kenmerk dat ze de smaak van de whisky in de naam laten terugkomen, in plaats van de naam van de distillery een prominente plaats geven. Echter, deze is een zogenaamde 'malt-blend', dat wil zeggen een blend gemaakt van 100% malt-whiskies. Deze Velvet Fig bevat veel sherry-invloeden, heerlijk qua smaak en met 46% krachtig genoeg. Het is een eenmalige versie die langzamerhand uitverkocht raakt en ik had de hoop al opgegeven er ooit één van te bemachtigen maar dat is nu toch gelukt. En ondanks aandringen wilde Ginny niet vertellen welke malts hierin verwerkt waren.
En dan komen we eindelijk in de single-malts terecht: The Rhuharb Royale (Benrinnes), 2001, 13yo, 46%. Deze zou, gezien de naam, lichtjes naar rabarber moeten smaken of ruiken. Ik heb het er niet uitgehaald. Ik vond deze sowieso iets minder dan de Velvet Fig.
De volgende is afkomstig van de Aberfeldy Distillery en heeft de geheimzinnige naam: Toffee Tuile. Op 46%, 15yo en gedistilleerd in 1999. De toffee viel wel mee, niet erg zoet, goede whisky maar ik zou er geen moord voor doen.
Na een korte pauze met hapjes (ossenworst en single-kaas) trappen we wwer af met een Highlander: Cayenne Cocoa Bean (Clynelish) 1997, 17yo, 46%. Erg lekker deze, typische Clynelish, beetje ziltig, prettig scherp en krachtig. Toppertje!
De laatste twee zijn turfbommetjes, te beginnen met The Peat Chimney. Een 12 jaar oude blended malt op 40%. Er is ook een 8 jaar oude versie. De naam is een beetje misleidend, er zit wel een beetje rook/turf in de neus, maar in de smaak valt dit wat weg. Mooie blend wel dit.
De laatste van de avond is weer een single malt, een Bowmore, 17yo, 46% 1996 en genaamd Aniseed Pastille. Je moet het allemaal maar verzinnen! Prima whisky maar een stukje boven de € 100,-, voor mij te veel.
Aan het einde van de avond onthulde Ginny dan Wemyss bezig is geweest om zelf een distilleerderij te bouwen en dat deze inmiddels in bedrijf is. Kingsbarns Distillery heet deze.
 |
| Richard "Mr. Zeewijck" keek toe en zag dat het goed was. |
