Op het moment dat je iets gaat verzamelen zul je ook moeten bepalen wát je nou precies gaat verzamelen. In mijn geval whisky, maar dat is wel heel algemeen. Sommige verzamelaars verzamelen iets specifieks; bijvoorbeeld whisky van een bepaald merk, of uit een bepaalde regio, of van een bepaald jaar, of iets degelijks.
Zo’n idee zit er niet achter mijn verzameling. Misschien komt dat nog maar op dit moment niet.
Het is ook niet zo dat ik als doel heb de boel op een bepaald moment te verkopen om er een heleboel geld aan over te houden. Uiteindelijk gaan de flessen wel open en ook leeg.
Al is het wel zo dat ik een aantal flessen apart heb gezet om op een later tijdstip open te maken. Sommige zijn wel iets bijzonders maar de meest zijn gewone bottelingen, de enige reden dat ze apart gezet zijn is om ze te bewaren tot een later moment. Je maakt soms wel eens mee op een proeverij dat iemand met een fles uit de jaren ’80 of ’90 op de proppen komt. Dat is het idee, flessen van ‘nu’ te bewaren en over een aantal jaren tevoorschijn halen op een geschikt moment. ‘Oh, wauw! Een fles uit de jaren ’10, toen waren ze nog 70cl!’ Of zoiets…
Je hoort wel eens dat whiskies van ‘vroeger’ veel beter waren dan die van ‘nu’, en misschien zijn de whiskies van ‘nu’ wel veel beter dan die van ‘straks’.
Er staat ook een vrij ‘standaard’ Ardbeg Ten apart. Het idee hierachter is dat de Ardbeg distillery eind jaren ’90 weer in bedrijf gesteld is en het verhaal gaat dat in de gewone bottelingen vrij veel oudere whisky bij in zit om de gewenste hoeveelheid te krijgen. Nu de distillery weer gewoon in bedrijf is zal gaandeweg de oudere whisky minder gebruikt gaan worden en zal op een bepaald moment in de 10-jarige botteling ook alleen maar 10 jarige whisky zitten. En misschien gaat hierdoor de smaak wel iets achteruit. Gelukkig heb ik dan nog een ‘oude’ fles staan!
Maar misschien gaat dat ook niet werken, er wordt wel gezegd dat whisky niet rijpt op de fles maar de inhoud wordt wel ouder natuurlijk.
Op een proeverij kwam iemand eens met een Dalmore 10 jaar op de proppen, een botteling uit de jaren ’80. Op dat moment had ik zelf ook een Dalmore 10 in de kast staan, een recente botteling. Het verschil was enorm!
Misschien is de vervlakking in de smaak al ingetreden maar misschien is het ook wel gewoon het gevolg van het verstrijken van de tijd.
Het schijnt zo te zijn dat een erg oude whisky een beetje een ‘maggie-achtige’ smaak krijgt, iets waar de oude Dalmore ook last van had.
De tijd zal het leren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten