Japans

Japanners maken alles na... zeggen ze. En dus ook whisky. Maar is dat wel zo? Bekend is dat sinds de Japanners auto's, motoren en elektronica gingen maken, dit in eerste instantie kopieën waren van westerse producten. Maar gaandeweg werd een en ander verbeterd en binnen de kortste keren waren de Japanse producten betrouwbaarder, goedkoper en gewoonweg beter dan de Europese en Amerikaanse producten  (toch???).

Geldt dat dan ook voor whisky? Nou, goedkoper is Japanse whisky zeker niet en of de ene whisky beter is dan de andere blijft een kwestie van smaak.

Tegenwoordig is Japan na Schotland en de VS het derde land qua whisky-productie, zelfs nog vóór Ierland wat over het algemeen de bakermat van whisky wordt gezien.

De meeste Japanse whisky wordt gemaakt is de Schotse stijl, kortweg gezegd van gemoute gerst en twee keer gedestilleerd in koperen ketels waarna de whisky een aantal jaren rijpt in eiken houten vaten. Japanse whisky wordt net als Schotse geschreven zonder de 'e'.

Het verhaal gaat dat aan het einde van de 19e eeuw enkele Japanners afreisden naar Schotland, om daar de kunst van het whisky stoken af te kijken. Na jarenlang gewerkt te hebben voor de beste Schotse distilleerderijen keerden ze terug naar huis. Daar begonnen ze met het stoken van kwalitatief hoogwaardige Japanse whisky’s. De productie was de eerste decennia kleinschalig en gericht op de thuismarkt, maar het duurde niet lang voordat producenten professioneler en commerciëler werden. Tegenwoordig, nauwelijks 80 jaar na de geboorte van de allereerste Japanse whisky, staan Japanse distilleerders wereldwijd bekend om de kwaliteit en elegantie van hun whisky’s.

De Japanse whisky lijkt qua stijl erg op Schotse whisky. Er is echter wel een groot verschil. In Japan gebruiken distilleerders voor blends en single malts eigenlijk nooit whisky van andere distilleerderijen, alleen van hun eigen distilleerderij. Schotse whiskyproducenten gebruiken voor hun blends meestal een mengsel van single malt & grain whisky van verschillende distilleerderijen. De Japanse distilleerders hebben dus een veel beperktere keuze aan whisky dan hun Schotse tegenhangers. Om dit te compenseren produceren ze zelf meerdere types whisky, soms onder hetzelfde merk of label. Iets wat je bij Schotten nooit zal zien.
Het graan wordt overigens grotendeels geïmporteerd. Verder maken de Japanners net als de Schotten gebruik van zowel bourbon-barrels als sherry-vaten voor het rijpen van de whisky.

Er zijn maar een paar whiskyproducenten in Japan, en enkele zijn eigenaar van meerdere destilleerderijen:

Suntory, eigenaar van Yamazaki, Hakushu, Chita en Hibiki. Hibiki is het merk voor de blends, Chita voor de grain-whisky en Yamazaki en Hakushu voor de single malts.

Nikka, eigenaar van Yoichi, Miyagikyo, Taketsuru en Nikka. Nikka en Taketsuru zijn de merken voor de blends, Yoichi en Miyagikyo voor de single malts.

Kirin, eigenaar van Fuji-Gotemba en Karuizawa.

Hanyu, single malt whisky, distilleerderij gesloten.

Chichibu, single malt whisky.

Shinshu, single malt whisky.

White Oak, single malt en blended whisky.

Het verhaal gaat dat een aantal Japanse distilleerderijen hun stills in Schotland hebben laten maken en dat ze, naar Japans gebruik, de stills naar eigen idee 'verbeterd' hebben. Iedere distillery in Schotland zal vertellen dat de stills die ze gebruiken uniek is vanwege de lange nek, de positie van de lyne-arm, de afmeting van de ketel etc. De Japanners hebben een aantal van deze features in één distillery zodat iedere distillery verschillende stijlen whisky kan produceren. Die dan ofwel als blend of als single malt verkocht wordt.

De verkrijgbaarheid van Japanse whisky in Europa is niet erg groot, en als het al te vinden is, is de prijs vrij hoog. De Hibiki blends en de Yamazaki's zijn bij de betere slijter nog wel te vinden tegen een acceptabele prijs. Ook de Nikka merken zijn nog wel acceptabel geprijsd, vrijwel alleen via webwinkels verkrijgen, maar bij de slijter om de hoek en zelfs de 'betere' slijters bijna niet te vinden.
Qua prijs, een vergelijk: een Karuizawa 15yrs DB 40% kost al gauw rond de 170 euro, terwijl een Dalmore 15yrs DB 40% rond de 45 euro zit...

Maar is het ook goed?

De enige Japanse whisky die ik tot nu toe geproefd heb zijn de Hibiki blends 12 en 17 yrs. en de Yamazaki 10yrs. Deze laatste vind ik erg lekker, erg bloemig qua smaak en geur als een speysider en gevaarlijk drinkbaar. Ook eens op een proeverij een Hanyu geproefd, gesherried met lichte zwavel in geur en nasmaak wat 'm een scherp randje geeft, niet iets voor alledag.


声援!