Proeverij KCWS 31-03-2014: Exclusieve Auchentoshan masterclass door Alasdair Dickinson

Dankzij de goede relatie tussen KCWS en importeur Intercaves konden de leden op maandag 31 maart genieten van een bijzondere Auchentoshan masterclass. Onze tastemaster deze avond was Alasdair Dickinson, de nieuwe brand-ambassador van Auchentoshan.

Alasdair ("Ali") Dickinson

De line-up deze avond bestond uit de volgende expressies van Auchentoshan:

* Virgin Oak
* American Oak
* 12 years
* Three Wood
* 18 years
* 21 years

En ja we hadden een primeur! Auchentoshan, ‘the triple distilled Lowland Malt’, introduceert in april 2014 in Nederland de American Oak. Aan de rijping van het drievoudig gestookte distillaat op ‘first fill’ bourbon vaten van Amerikaanse eiken dankt Auchentoshan American Oak zijn naam. Nadat er eenmalig Bourbon whiskey op heeft gerijpt geven deze vaten hun zoete houttonen aan Auchentoshan’s fruitige ‘new spirit’.

Auchentoshan is de één van de weinige Schotse single malt die drie keer wordt gedistilleerd hetgeen resulteert in een licht en toegankelijk karakter. Door vaten te gebruiken van diverse houtsoorten waarop eerder bourbon, sherry, port of wijn hebben gerijpt krijgen de Auchentoshan malts diverse smaaknuances.

De distilleerderij is sinds 1823 gevestigd nabij Glasgow, aan de voet van de Old Kilpatrick Hills; vandaar de naam Auchentoshan < och’n’tosh’n>, Keltisch voor ‘hoek van het veld’ en is één van de twee constant producerende Lowland malt distilleerderijen. (De andere is Glenkinchie, de derde nog actieve Lowland-distillery is Bladnoch, deze produceert slechts 2 maanden per jaar.)

Mooie proeverijlocatie.

De locatie was deze keer niet in de bibliotheek maar in de kapel, een mooie sfeervolle ruimte. Aan de hand van een powerpoint presentatie werden we door Alasdair ("Ali") door de selectie van de avond geloodst. Uiteraard een heel verhaal over de drievoudige distillatie die Auchentoshan doet (kom ik later in een ander bericht op terug) en hoe uniek dit wel niet is.

De aftrap was de Virgin Oak: gerijpt in nieuwe ongebruikte eiken houten vaten en gebotteld op 46%, leeftijd onbekend maar volgens Ali maximaal 12 jaar oud omdat met pas 12 jaar geleden de nieuwe eiken houten vaten begon te gebruiken.
Kleur: licht geel.
Neus: licht, citrus, vanille en boter.
Smaak: zoet, zacht, boter en crème, zoethout, kruidig. Prima whisky zonder sterke uitgesproken smaken of geuren.
Punten: 82

Primeur van de avond.

De volgende was de primeur: American Oak. Pas vanaf 1 april 2014 wordt deze in Nederland op de markt gebracht. Zoals de naam doet vermoeden puur en alleen op (gebruikte) Amerikaans eiken (ex-Bourbon-) vaten gerijpt. Botteling voor NL op 40%, sommige andere delen van de wereld op 46%.
Kleur: licht geel.
Neus: citrus, vanille. 
Smaak: wateriger dan de eerste, zoet, zacht. Het boterige/crème van de Virgin Oak ontbreekt, was waarschijnlijk op 46% beter geweest. 
Punten: 80

Oorspronkelijk stond er een New Spirit in de line-up, maar op het laatste moment werd deze vervangen door de 12 jaar oude. Standaard botteling op 40%, vatting van hoofdzakelijk ex-bourbon-vaten met een paar ex-sherry-vaten.
Kleur: goud.
Neus: citrus, vanille. 
Smaak: zoet en zacht. Ik vond 'm weinig indrukwekkend.
Punten: 79

Tussendoor een hapje: gerookte zalm op een spies en met dip. Bijna net zo lekker als thuis!

Na de pauze kregen we de Three Wood voorgeschoteld. Ik heb slechte herinneringen aan deze versie; in mijn "begindagen" als whisky drinker vond ik dit niet om door te komen. Sterker nog: ik vond deze zelfs vies. Hoe anders zou ik er nu tegenaan kijken? Botteling op 43%.
Kleur: donker goud.
Neus: rozijnen, noten, karamel; duidelijke sherry-invloeden dus.
Smaak: butterscotch-chocolade, sherry, rozijnen, noten, zoet, donker fruit. Erg lekker toch wel deze! 
Punten: 85

Leuk was de vergelijking van Ali met een motorcycle-display-team: degene met de vlag krijgt alle aandacht terwijl de lagen daaronder voor de balans moeten zorgen.

Een motorcycle-display-team: de lagen eronder zogen voor de balans terwijl de vlaggendrager aan de top alle aandacht krijgt.

In de whisky ook: de ex-bourbon vaten zorgen voor de balans, de ex-oloroso vaten geven een mooie finish en "mr. Pedro Ximinez is waving the flag at the top".
Ook deze Three Wood heeft geen leeftijdsaanduiding, volgens Ali is dit omdat iedere batch een kleine fluctuatie geeft in het aantal maanden en jaren waarin de whisky in totaal gerijpt heeft. Richtlijn is: rijping van 10 jaar ex-bourbonvaten + 1 jaar ex-oloroso + 1 jaar ex-PX-vaten. In totaal om en nabij de 12 jaar met als marge plus 1 of min 1 jaar.

De volgende heeft wel een leeftijdsaanduiding: 18 jaar. Een vatting van ex-bouron en ex-sherry vaten op een sterkte van 43%.
Kleur: goud.
Neus: frisser, groene thee, vanille, citrus.
Smaak: fris en waterig. Was waarschijnlijk op 46% beter geweest.
Punten: 83

Hapje tussendoor: kwartel-eitje met filet-americain op een mini toastje. Lekker!

De finish komt in zicht en er staat alleen nog de 21 jaar op de lijst. Meer sherry in de vatting en gebotteld op 43% (waarom zo laag toch?).
Kleur: goud.
Neus: zoet, noten, chocolade, redelijk veel sherry-invloeden.
Smaak: zoet, zacht, honing, zacht en romig in de mond. Best goed maar voor een 21 jaar oude had je wel wat meer mogen verwachten.
Punten: 84


Leuke avond weer, de kapel is ook een goede plek om een proeverij te houden. De Schot van dienst kon een leuk verhaal vertellen in een redelijk goed te volgen "Glaswegian" accent met leuke anecdotes. Gezellig, lekkere hapjes en lekkere whisky; wat wil je nog meer?