Gedicht (2)

Grain plucked,
Grain smoked.
Damp peat,
Fire stoked.

Hot water,
Sugar steeped.
Creature added,
Flavour creeped.

Fired copper,
Metal manned.
Infant spirit,
Wood to hand.

Rest for years,
Oak and time.
That we may drink,
And whisky shine.

From The Grain by David Cover
(Lagg Poetry Competition Winner)

Distillery-bezoek: Lochranza Distilleries

Op het eiland Arran bezoeken we de Lochranza Distilleries. Meervoud inderdaad; in de plaats Lochranza wordt Arran whisky gemaakt en aan de zuidkant van het eiland staat de spiksplinternieuwe Lagg Distillery, van dezelfde eigenaar.

 

De Arran Distillery is gebouwd in 1997 en produceert al een aantal jaren uitstekende whisky. Het gebouw en visitor center zijn modern van opzet en zien er gelikt uit. De tours hier zijn vandaag volgeboekt en dus beperken we ons tot de shop. Het distilleerproces kennen we onderhand wel en hoe de ketels er uitzien weten we ook wel ongeveer.
In de shop kiezen we voor de Machrie Moor, Fingal's cut, heavily peated Arranmalt, sherrycaskfinish., cask-strength op 54,4%.

Dan op weg naar de andere kant van het eiland naar Lagg. Het gebouw hier is echt goedje nieuw. Op zondag en maandag zijn er geen tours en dus wordt het weer een bezoekje aan alleen de shop.
Lagg is pas sinds 2019 aan het distilleren, de eerste whisky (3 jaar oud) komt pas volgende maand (september 2022) in de winkel. Op dit moment is er van het merk Lagg alleen 'new spirit' te koop: ongerijpte spirit, geen whisky dus. We nemen een flesje (20cl) mee, peated spirit drink new make op 63,5%.

Wel kunnen we zelf een flesje (20cl) vullen uit een vat Arran whisky, altijd leuk dit. Bourboncask en cask-strength op 60.4%.
We komen hier zeker een keer terug om wél een tour te doen. En zodra Lagg whisky is de winkels ligt een fles kopen. 

 

Schotland diversen

Paar kleine verhaaltjes naar aanleiding van het rondritje in Schotland en de Binnen- en Buiten Hebriden:

We komen langs de Torabhaig-distillery en met het idee om die te bezoeken. Helaas is deze vanwege "omstandigheden" plotseling gesloten. We zien wel veel politie maar ja, wat er precies aan de hand is...? Later blijkt in het dorp even verderop een moord te zijn gepleegd! Midsummer murders, aflevering "death at the distillery"? Triest verhaal en schokkend voor wie er mee te maken hebben, maar verwachten doe je dit toch ook niet.

 

 

Als we bij de veerpont naar Mull een uur moeten wachten denken we er nog aan om naar de nabijgelegen Nc'Nean distillery te rijden. Dat is een klein half uur rijden. In theorie kan het, maar dan wel op haren en snaren over een single track road en hoeveel tijd heb je dan? Toch maar niet gedaan, maar wel in de shop in Lochaline een fles gekocht.

 

 

Op de Buiten Hebriden wordt, zoals op zoveel plaatsen in het noorden, turf gestoken. Mooi om te zien. Zwaar werk, altijd natte grond en dus met je poten in de klei. Traditioneel, dat wel.

 

Uiteindelijk hebben we 6 flessen van 0,7l en 2 van 0.2l gekocht, samen met de (aangebroken) fles Bruichladdich Peat hebben ruim 5 liter sterke drank aan boord. Bij de ferry in Hull bedenken we dat Schotland/ UK sinds de Brexit geen onderdeel meer is van de EU. 

Hoeveel sterke drank mag je eigenlijk meenemen de EU in? 

Eeehh, 1 liter! 

Oeps!

😃

Distillery-bezoek: Tobermory

Op het eiland Mull ligt het stadje Tobermory met in de haven de gelijknamige distilleerderij. Ook hier bezoeken we alleen de shop omdat de tours allemaal volgeboekt zijn (en omdat de tour met proeverij aan de dure kant is! A "whopping" 40 pond!)

 

In de shop worden we welkom ontvangen en krijgen we een ienemienie proefglaasje om te kiezen tussen Tobermory whisky (unpeated) en Ledaig (spreek uit als 'le check'), dit is de peated variant. Beide komen uit dezelfde distilleerderij. 
Omdat we in de plaats Tobermory zijn, kiezen we voor de unpeated.
We krijgen uitleg wat er allemaal te koop is, en na wat proeven kiezen we voor een 10 jaar oude,  virgincask en gebotteld op 57% en een 17 jaar oude Madera-cask-finish op 54,2%.
Buiten maken we nog wat foto's en dan zit het er hier op.

 

 

 

Distillery-bezoek: Isle of Raasay

Naast het Isle of Skye ligt nog een kleiner eiland, het Isle of Raasay met daarop circa 160 (!) inwoners en ook de Raasay-distillery. In 2015 opgericht en vanaf 2017 in bedrijf. De eerste whisky is dus net 5 jaar oud.

Helaas is het op de dag dat we op het eiland aankomen niet mogelijk om een tour te boeken. Geen probleem; we weten ondertussen wel hoe whisky gemaakt wordt. De winkel is wél open en daar ging het om...

De distilleerderij zit in een prachtig gebouw en ook de shop ziet er prachtig uit. We mogen van de whisky's die ze verkopen een glaasje proeven. Er is niet veel keuze; een Madera-cask-finish, een PX-cask finish en een bourboncask, alles van unpeated spirit.  We kiezen voor de single cask, ex-ryewhiskeycask nr 19/246, gebotteld op 52%. 

Mooie distilleerderij, aardige mensen en het ziet er allemaal super gelikt uit. Wat een verschil met Abhainn Dearg een aantal dagen geleden. En bij Raasay zijn ze nog maar een paar jaar bezig! 

Distillery-bezoek: Abhainn Dearg

Tijdens ons tripje naar de Outer Hebrides (Buiten-Hebriden) bezoeken we op het eiland Lewis de distilleerderij  Abhainn Dearg (spreek uit als 'Aveen Jarraek', rode rivier in Gealic). Deze bestaat sinds 2008 en produceert op kleine schaal single malt whisky. De distilleerderij zit in een afgelegen boerderij aan de westzijde van Lewis en is te bereiken via een prachtige single-track-road. Veel opsmuk is er niet en dat past ook wel goed bij dit eiland. We proberen via de website een tour te boeken maar dat geeft steeds een foutmelding en ook via een mail lukt het niet. We besluiten om er maar gewoon naar toe te gaan en dan zien we wel. 

De tours zijn voor vandaag vol maar we kunnen wel reserveren voor morgen. Én we krijgen alvast per persoon 2 kleine proefbekertjes mee om alvast voor te proeven: een met een PX-cask finish en een met een Oloroso-cask finish, beide op cask-strength. Die gaan we vanavond alvast proberen. 

 

De volgende ochtend zijn we keurig op tijd voor de tour. Eerst een korte introductie en dan naar de malterij. Bij Abhainn Dearg wordt alles ter plaatse gedaan met alleen producten van het eiland Lewis, op de gist na. Er is niemand die gist produceert op Lewis. 

 

De mout"vloer"

 

Na het malten wordt de natte gerst uitgespreid op een soort tafel van circa 1 bij 2 meter, vervolgens wordt onder de tafel in een kachel een stapel turf aangestoken en wordt de schoorsteen afgesloten. De ruimte vult zich dan met rook en dus ook de natte gerst. Na een dag wordt de schoorsteen weer open gezet en wordt het turfvuurtje weer opgestookt om de gerst verder te drogen. Leuk om te zien hoe dit op kleine schaal gaat.

 

Vervolgens gaat de tour naar een andere schuur waar de mashtuns en de distilleerketels staan. De ketels zijn wel van koper (uiteraard) maar verre van glanzend, geheel in stijl met de rest van de distilleerderij en het eiland. 

 

Overzicht van de distilleerderij vanaf de stills

De stills

Na uitleg over het distilleren gaan we naar het warehouse in een andere schuur. Hier liggen de vaten opgeslagen. We zien hoofdzakelijk bourboncasks, maar ook een paar kleinere vaten. De grote sherrycasks zien we niet, maar dat zegt ook niets. De output van de ketels is zo klein dat een sherrycask amper in één keer gevuld kan worden....

 

De tour wordt uiteraard afgesloten met een proeverij. Wij moeten nog rijden maar proeven wel de 10 jaar oude en nemen de Madera-cask-finish mee in een plastic bekertje. 

 

 

Ik heb een aantal jaren terug al eens een 50ml proefflesje gekocht van Abhainn Dearg en ik weet wel dat ik die nog behoorlijk 'stroef' van smaak vond. Tien jaar in een vat doet de spirit veel goeds en we schaffen dan ook de 10 jaar oude aan, gebotteld op 46%.

De ontvangstruimte

Bijzondere distilleerderij, er is weinig tot geen moeite gedaan om het een beetje opsmuk te geven en eigenlijk past dit wel bij dit eiland. Alles straalt uit dat het op een zaterdagmiddag in elkaar gezet is. Dat is uiteraard niet zo; het aanvoer van bouwmaterialen vanaf de vaste wal is hier kostbaar en men steekt duidelijk liever het geld in het hoogst noodzakelijke. Mooi ook om te zien hoe eenvoudig het stoken van whisky eigenlijk is. Geen glimmende ketels of fancy gebouwen, maar wél een eerlijk en goed product afleveren. Als je ooit op Lewis bent is dit een bezoek waard.